(குளித்தலை, பசுபதிபாளையம் மற்றும் திருச்சிராப்பள்ளி ஆகிய இடங்களில்
பெரியார் பேசிய பேச்சுகள் வன்முறையைத் தூண்டு கின்றன என்று கூறி
தந்தை பெரியார்மீது தமிழ்நாடு அரசு தொடுத்த வழக்கில் நீதிமன்றத்தில்
நடந்தவைகளை தந்தை பெரியார் கூறும் சுவையும் சூடும் நிறைந்த பகுதி இது)
என் வழக்கில் முதலில் அவர் களேதான் சொந்த முச்சலிகாவில் நீங்கள்
போகலாம் என்றார்கள். பிறகு திடீரென்று 25-ஆம் தேதி முச் சலிக்காவை ரத்து
செய்ய வேண்டும். பழையபடி ஊர் ஊராகப் போய் குத்து வெட்டு என்று
பேசுகிறான் என்று விண்ணப்பம் போடுகிறான். நினைத் தால்
கஷ்டமாகத்தான்
உள்ளது. எவ்வளவு ஆதிக்கம் செலுத்து கிறான்? 20-ஆம் தேதி எங்களிடம்
கையொப்பம் வாங்கி இருக்கிறான்; 22-ஆம் தேதி மதுரையில் எனக்குச் சம்மன்
சார்வு செய்தான்; 22-ஆம் தேதி மாலை வரையில் எங்கும் பேசவில்லை;
கூட்டமுமில்லை. நான் வாய் திறக்கவேயில்லை. பழையபடி குத்து வெட்டு
என்று பேசுகிறான்' என்று சொல்கிறான். எப்போது பேசினார் என்றால் 17, 18,
19- ஆம் தேதி பேசியிருக்கிறார் என்கிறான். என்னிடம் கையொப்பம் வாங்கிக்
கொண்டு 20-ஆம் தேதி விட்டிருக் கிறான். அதிலும் பேசக்கூடாது என்ற
நிபந்தனை ஒன்றுமில்லை. இருந்தும் பேசாத போதே 22-ஆம் தேதி சம்மன்
வருகிறது 'ஏமாற்றி விட்டார்', 'ந ம்பிக்கைத் துரோகம் செய்துவிட்டார்',
சாட்சிகளைக் கலைப்பார்', 'சாட்சி களுக்குத் துன்பம் கொடுப் பார் அதாவது
காயப்படுத் துவார்' இப்படி ஏதேதோ கேவலமாக எழுதியிருக் கிறான்.
ஜட்ஜே (நீதிபதி) கேட் டாராம். என் காதில் விழ வில்லை. சாட்சியைக் கலைப்
பார் என்கிறாயே எல்லா சாட்சியும் போலீஸ்காரர்கள் தானே? அதுவும்
ரிக்கார்டு சாட்சிதானே; அதை எப்படி கலைப்பார்? என்று கேட்ட தற்கு அந்த
பப்ளிக் பிராசிக் யூட்டர் (அவர் பார்ப்பனர்) போலீஸ்காரர்கள் எல்லாரும் அந்த
உணர்ச்சி உள்ள வர்கள்; அதாவது என் கட் சியைச் சேர்ந்தவர்கள்தான் என்று
பதில் சொல்கிறார். என்ன அக்கிரமம்? நீதியைக் கெடுத்துவிடுவார் என்
கிறான்;
நான்தான் எதிர் வியாஜ்ஜியமே (எதிர் வழக்கு) ஆடப்போவதில்லை என்கிற
போது நீதி எப்படிக் கெட்டுப்போகும்? அந்த நீதிபதிக்கு, எங்குப் பேசினார்? எந்த
தேதியில் பேசினார்? ஆதார மென்ன? என்று கேட்டு 20-ஆம் தேதிக்குப் பிறகு
எங்கும் பேசவில்லையே! ஆகையால் இந்த மனுவைக் கேன்சல் (தள்ளுபடி)
செய்கிறேன் என்று சொல்லத் தைரியம் வரவில்லையே? என்னைக்
கேட்கிறார் "இனிமேல்" பேசவில்லை என்று எழுதிக்கொடு" என்கிறார்.
என்னய்யா, நான்தான் பேசவே இல்லை என்கிறேன் இனி மேல் பேச வில்லை
என்று எழுதிக்கொடு என் கிறீர்களே என்றால், "உனக்கு நான் சொல்வது
புரியவில்லை. நீ சொல்வதும் நான் சொல்வதும் ஒன்றுதான் எதை யாவது
எழுதிக் கொடு; இப்ப, நீ வாயால் சொல்கிறாயே அதையே எழுதிக் கொடு"
என்கிறார். என்னய்யா இது உங்கள் எதிரேயே சொல்கிறான் போலீஸ்காரன்
எல்லாம் என் கட்சி என்று; அய்க்கோர்ட் (உயர்நீதிமன்றம்) போனாலும்
நீதிபதிகூட என் கட்சியைச் சேர்ந்தவன் என்பான். பூணூல்
போடாதவனெல்லாம் என் கட்சியைச் சேர்ந்தவன் என்பான்.
இப்படிப் பித்தலாட்டம் செய்கிறவர்கள் நான் ஏதாவது எழுதிக் கொடுத்தால்
"எழுதிக் கொடுத்துவிட்டான்! எழுதிக் கொடுத்துவிட்டான்" என்று பத்திரிகைக்
காரன் எல்லாம் பிரச்சாரம் செய்வானே? நான் பொதுவாழ்வில் இருப்பவன்
அது பற்றியும் கவலைப்பட வேண்டும். நான் வேண்டுமானால் உடனடி யாக
'வெட்டு' 'குத்து' என்று சொல்லவில்லை என்று எழு தித் தருகிறேன் என்றேன்.
உடனடி யாக' என்று போட்டி ருக்கிறாயே அந்த வார்த் தையை எடுத்துவிடு
என்றார்.
"நான் சில திட்டங்கள் வைத்திருக்கிறேன். அது முடியாவிட்டால் வெட்டு,
குத்து என்று சொல்ல வேண் டிய அவசியம் வந்தால் சொல்லுவேன்
என்றுதான் இப்போதும் சொல்கிறேன். வேண்டுமானால் உங்கள் விசாரணை
முடியும் வரையில் அதுபோலச் சொல்ல வில்லை. அதற்குமேல் என் னைத்
தொந்தரவு செய்யா தீர்கள் மன்னிக்க வேண்டும்; நான் மூட்டை முடிச்சோடு
வந்துவிட்டேன்; என்னை ஜெயிலுக்கு அனுப்பி விடுங்கள்; நிம்மதியாக
இருப்பேன்", என்றேன். பின்னர் ஏதேதோ செய்து எழுதி வாங்கியதாகப் பேர்
செய்து கொண்டு, விட்டார்கள்.
நான் 23-ஆம் தேதி இருக்கக் கூடாது என்பது எண்ணம்; அதற்கு ஏதேதோ
காரணம் சொல்லி (சிறையின்) உள்ளே பிடித்துப் போடு என்றான். திரும்ப
சீரங்கம் கூட்டத்திற்குப் புறப்படும் நேரம் வந்ததும் அழைத்துக் கொண்டு
போய்விட்டார்கள்.
28.11.1957-அன்று திருச்சி டவுன்ஹால் மைதானத்தில் ஈ.வெ.ரா பெரியார்
சொற்பொழிவு -விடுதலை 30.11.1957
Read more: http://www.viduthalai.in/e-paper/72595.html#ixzz2oPSRALT1
No comments:
Post a Comment